صفات عباد الرحمن در قرآن

صفات عباد الرحمن در قرآن

بندگان خاص خدا چنین کسانی هستند:

1ـ با تواضع در زمین حرکت می‌کنند.

2 ـ آن گاه که جاهلان اینان را به عتاب خطاب کنند، با سلامت نفس و زبان خوش جواب می‌دهند.

3 ـ شب‌ها را به عشق خدا و برای رضایت او به سجده و قیام سپری می‌کنند.

4 ـ دائم با دعا و تضرع می‌گویند: پروردگارا! عذاب جهنم را از ما دور کن که بد عذابی است و جهنم بد منزل و بد سرانجامی است.

5 ـ در انفاق کردن اسراف نمی‌کنند و میانه روی را پیشه خود می‌سازند.

6 ـ برای خدا شریک قایل نمی‌شوند و فقط خدای را می‌خوانند.

7 ـ از قتل و جنایت که خدا آن را حرام کرده است، پرهیز کنند.

8 ـ هرگز گرد عمل زشت زنا نمی‌گردند که هر کس مرتکب این عمل زشت شود کیفر جاودانه‌اش را خواهد دید و در قیامت عذابش دو چندان خواهد شد، مگر کسانی که توبه کنند و اعمال نیک انجام دهند که در این صورت، خداوند گناهان آنان را به ثواب مبدل خواهد کرد و هر کس توبه کند البته خداوند توبه‌اش را می‌پذیرد.

9 ـ به نا حق شهادت نمی‌دهند.

10 ـ هرگاه به کار بیهوده و زشتی از مردم هرزه بگذرند، بزرگوارانه از آن در گذرند.

11 ـ هرگاه متذکر آیات الهی شوند همچون کوران و کران و از کنار آن نمی‌گذرند، بلکه با دلی آگاه و چشمی بینا آن را مشاهده کرده و در آن تأمل می‌کنند تا به مقام معرفت و ایمان‌شان افزوده شود.

12 ـ به هنگام دعا با خدای خود می‌گویند: پروردگارا، از همسران و فرزندان ما کسانی را قرار ده که مایه روشنی چشم ما شوند و ما را سر خیل پاکان جهان و پیشوای پرهیزکاران قرار بده، پاداش صبر چنین بندگانی قصرهای بهشتی خواهد بود که در آنجا با سلام و درود و شادمانی با یکدیگر ملاقات می کنند و در بهشت زیبا برای ابدیت و همیشه (جاودان) خواهند بود.

ای پیامبر به امت بگو: «اگر دعا و ناله و زاریتان نبود، خدا به شما هیچ توجه و اعتنایی نداشت، زیرا شما در گذشته آیات خدا و پیامبران الهی را تکذیب کرده‌اید و این تکذیب، دامان شما را خواهد گرفت و از شما جدا نخواهد شد (پس با دعا آن را جدا کنید)».